آدلف تیده ماند و هانس گوده Adolf Tidemand oh Hans Gude

آدولف تیدماند
Adolph Tidemand
یکی از محبوبترین نقاشان- رنگ نگاران- درمیان مردم نروژ در تاریخ هنر است. با گزارش از زندگی روستائیان و وضعیت زندگی؛ اداب و رسوم انانها ؛ یکی از چهره های اصلی در جنبش «ناسیونال رومانیک» در نروژ محسوب می گردد
«تیده ماند» در ماندال در خانواده ای مرفه ای متولد شد و ازهمان اوئل جوانی به هنر نقاشی-رنگ نگاری- علاقمند گردید.
در سال 1823؛ هنوز در هیجده سالگی آموزش نقاشی – رنگ نگاری- در مدرسه هنری کپنهاک در دانمارک شروع کرد . در ان زمان خیلی معمول بود که هنرآموزان نروژی به برای یادگیری نقاشی به کپنهاک سفرکنند. بخصوص که مادر «تیده ماند» دانمارکی بود. پس از پنج سال در کپنکهاک به دانشکده هنری «دوسدرف» در آلمان که در ان زمان می رفت تا در بین هنر آموزان وهنرمندان نقاش مرکزیتی برای خود ایجاد کند؛ عزیمت کرد و چهار سال در انجا به هنر آموزی پرداخت.
در سال 1841 اولین تابلوی خود با موضوع های تاریخی بنام » گوستاو واسا در کلیسایی مورا به سخنرانی می پردازد» توجه هنر دوستان را به خودجلب کرد. این تابلو سریعا توسط اتحادیه هنرمندا ن خریداری شد. با پول بدست امده از فروش این تابلو «تیده ماند» و برادرش در سال 1841 به مونیخ و روم مسافرت کردند.
در طول این مسافرتها «تیده ماند» این فرصت را یافت تا با هنر نقاشی «تاریخ گرا»ی همزمان خود و آشنا شود.
زمانیکه درسال 1842 «تیده ماند» به نروژ بازگشت؛ در «کیرسیانیا»- اسلو- ؛ بعنوان هنرمند نقاش؛ ساکن شد.
در اول همه چیز امید بخش بود. زمانیکه وی در رم بود یکی از کلیساهایی مهم شهر «کیرستیانیا» تابلوی برای محراب کلیسا به وی سفارش داد. اما همینکه «تیده ماند» خواست کار نقاش را شروع کند؛ مقامات کلیسا خواستار ان شدند که تابلو در رم و یا آلمان کشیده شود. «تیده ماند» از این خواسته اینگونه برداشت مقامات کلیسا به کار وی اعتماد ندارد. پس از مدتی کشمکش نوشتاری در روزنامه ها؛ سفارش پس گرفته شد.
در حین اینکه کشمکش در رابطه با نقاشی محراب ادامه داشت؛ «تیده مان» هدفش را در زندگی یافت. تابستان سال 1843 وی برای مطالعه عازم قسمتهای جنوبی نروژ شد. وی از «اوستردالن» عبور کرد و از کوهای «گودبراندسدالن» گذشت و از انجا به «سونگ»، «وس» و «هاردانگر» رسید. هدف اصلی وی از این سفر جمع آوری مواد لازم برای نقاشی تاریخ گرایی در باره اسطوره «اولا مقدس»
Olav
بود ولی ناخوداگاه توجه اش به موضوعات دیگری معطوف شد که برایش بسیار جالب بودنند . وآن زندگی روستائیان نروژی و اداب و رسوم انها بود.
«تیده ماند» مایل به بازنمایی زندگی مردم عادی روستائی در یک تمامیت تاریخی ان در کارهایی خود بود.این درست همان هدفی که هنر»ناسیونال رومانیک» مایل به رسیدن به آن بودند. خوشبختانه همزمان با اقامت «تیده ماند» در «کیرسیانیا» جنش ناسیونال رومانتیک در این شهر نه اوج خود رسیده بود.
«تیده ماند» در طول سفرها پانرده گانه خود به روستاها ها جنوب نروژ؛ با چگونگی لباسها؛ وسایل خانه؛ رسوم واداب ؛ سنتهایی داستانسرایی و افسانه ها و اساطیر در روستاهایی نروژ آشنا شد. و انها را هم از نظر ارزش هنری و هم ازدیده گاه تاریخی را مورد بررسی قرارداد.
«تیده ماند» در سال 1844 اتحادیه «خاطرات گذشته» را تاسیس کرد.
سفرهای «تیده ماند» نتیجه دیگری نیز برایش داشت. وی در «هاردانگل» با جوان هیجده ساله ای بنام «هانس گوده»
Hans Gude
آشنا شد . «هانس گوده» نیز نقاش بود و این دونفر مدتی را باهم همسفر بودند. این آشنایی اغاز دوستی وهمکاری بین انها شد که نتیجه ان یک سری نقاشی مشترک بود. اولین کار مشترک انها در سال 1847-48 بود که به «عروس کشان در هاردانگل» / شماره 2/ شهرت دارد. این تابلو سمبل ناسیونال رومانیک در نروژ بشمار می آید.
از این زمان به بعد کامیابی همرا «تیده ماند» در زندگی شد. در سال 1845 ازدواج کرد و در «دسدروف» برای همیشه رحل اقامت افکند. والبته مداوم به نروژ ویا سایر مراکز هنری در اروپا سفر میکرد.
بعد از موفقیت در خلق تابلوی»عروس کشان در هاردانگل» و موعظه گر در سال 1840 «تیده ماند» یکی پس از دیگر تابلوها متعددی با تعدا زیادی انسان به نقش کشید.
تابلوهای وی از تنوع برخودار است . از تابلوی با موضوعات رسمی تا صحنه های خشن همچون تابلوی «کشتی» و «کتکاری در جشن عروسی روستائیان» در کارهای وی دیده می شود
«تیده ماند» خیلی زود در آلمان به عنوان یک هنرمند توانا برسمیت شناخته شد. و با گشت زمان شهرتش به فرانسه و انگلستان نیز رسید. ت بویژه در جشنواره هایی نقاشی جهانی در سال 1855 در پاریس و در سال 1862 درلندن تابلوهای وی موفقیت زیادی کسب کرد. و کارشناسان هنری ازکارهای تمجید زیادی کردند. وکارهای وی با قیمت های کلان بفروش رفت.
اما از اواخر سال 1860 اوضاع تغیر کرد . نسل تازه نقاشان ایده الهایی را که «تیده ماند» براساس انها نقاشی میکرد؛ بدورانداختند. آنها روشهایی دیگری را درنقاشی ایجاد کردند واهداف تازه ایی مورد آفرینش هنری در مد نظر داشتند. حتی خوشبین ترین منقدین از کارهای «تیده ماند» بدان دلیل خیلی ایده الی هستند؛ انتقاد میکردند.
در اخرین سالهای زندگی وی ناکامیهایی دیگر نیز در زندگی «تیده ماند» رخ داد. در سال 1874 تنها فرزند وی ؛آدلف؛ درسن 28 سالگی در گذشت . و وی خود وی ازبیماریهاری گوناگونی رنج می برد. در این شرایط بار دیگر بسوی نقاشی «تاریخ گرا» روی آورد ولی نتوانست آخرین تابلوی خود به این سبک به اتمام برساند.
«تیده ماند» بزرگترین کاشف زندگی؛ فرهنگ و رسوم مردم روستاهایی نروژ است. وی انها با توانایی در کارهای خود به نقش کشیده
وی زندگی روستائیان از لحاظ فرهنگی هم انسانی با دیده گاه نویی مورد توجه قرار داد.کارهای وی در منبع الهام برای بسیاری نقاشان بعد ازخود نروژی و سایر کشورهای اسکاندیناوی است
تیده ماند در سال 1876 در کیرستیانیا چشم از جهان فروبست
منبع
– دانشنامه بزرگ نروژی

هانس فردیک گوده

Hans Fredrik Gude

«هانس فردیک گوده» نقش اساسی درتاریخ هنر نقاشی- رنگ نگاری- نروژ دارد. بعد ازسال 1814 نروژ  بر اساس قانون استقلال خود را بدست آورد . بسیاری  از هنرمندان و نویسندگان نروژی بطور جدی هنر مردم و ملی سنتها و رسوم مردم نروژ را در محورکار های خود قرار دادند.بسیاری از  نقاشان این دوره  به نقش کشیدن طبیعت نروژ را  در محور کارها ی خود قرار دادند.  یکی از پیشکسوتان این جنبش ملی که به جنبش ناسیونال رومانیک شهرت دارد شد «هانس فردریگ گوده»است.

«هانس»  در سال 1825 در «اسلو» که آن زمان » کیرستیانیا»نامیده می شد متولد گردید . پدرش از کارمندان بلند پایه در داره ی اخد مالیات بود.  «هانس» دوازده ساله بود که پدرش ترتیبی داد تا وی روزهای  یکشنبه  در خانه به یاد گیری  نقاشی بپردازد. و بعد از مدتی در» مدرسه شبانه ی آموزشگاه سلطنتی «کیرستیانیا»  به یاد گیری فراگیر این هنر ادامه داد. در شانزده سالگی به «دوسلدروف» در آلمان مسافرت کرد . در دانشکده ی دوسلدروف نقاشی بر اساس تاریخ – «نقاشی تاریخ گرا»  از اهمیت    ویژه ای برخوردار بود. این سبک نقاشی هم برای «گوده» و هم برای «تیده مان» نقاش دیگرنروژی که وی نیز در همزمان در دانشکده نقاشی دوسلدرف به کار یادگیری  مشغول بود اهمیت یافت . تفاوت بین این دونقاش  آن بود که «تیده مان» بیشتر به نقاشی  از انسانها وچگونگی زندگی آنها علاقه داشت در صورتی که «گوده» نقاشی از طبیعت وزندگی دریانوردان را در محورکارهای خود قرار داد.

«گوده » تا سال 1848 به کار یادگیری در مدرس نقاشی آلمان ادامه داد . اما به دنبال وقع انقلابات  و تحولات شدید دراین سال؛ «گوده» و بسیاردیگری  از نقاشان نروژی ساکن این شهر

 به کشورخویش باز گشتند.

«هانس گوده» در سال 1850 با دوشیزه ای بنام  «بتسی»

Betsy

ازدواج کرد و دارای هفت فرزند گردید.

«گوده» شهرت و محبوبیت زیاد ی  در زمان حیات بین مردم و هنرشناسان داشت و این شهرت  و محبوبیت بعد از مرگ وی در سال 1903 که در برلین رخ داد؛ نیز تا مدتها  ادامه داشت.

.

بیان دیدگاه